സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം നിനക്കായി തന്നിട്ട്
നിദ്രയെ പുല്കാതിരുന്നലതെങ്ങനെ ?
മുറിവുകള്‍ നീറി നിണം പൊടിഞ്ഞിടുമ്പോള്‍
നിദ്രയതെന്നെ പുല്കുവതെങ്ങനെ ?
അറ നാലതെന്നാലും അതിലെന്നും നീ മാത്രം
അറിഞ്ഞിട്ടുമറിയാതെ പോകുവതെങ്ങു നീ ?
കദനം നിറയുമ്പോള്‍ കരളില്‍ കുറിക്കുമീ-
ക്കവിതയില്‍ ചോര പൊടിയുവതു കാണാതെ
നിശബ്ദമെന്‍ കനവില്‍ നീയിരുന്നീടുമ്പോള്‍
നിശകളില്‍ നീളെ നിരാശയുമായിന്നു ഞാന്‍
ഈ നീല രാവുകള്‍ നിദ്രാ വിഹീനങ്ങള്‍
നെരിപ്പോടിലെരിയുന്നതെന്നാന്ത്മ ഹര്‍ഷങ്ങള്‍
മുറിവുകള്‍ മുറിവുകളായി നിന്നീടുമ്പോള്‍
മയങ്ങുവതെന്നത് മരീചികയല്ലയോ !
മതി ഇനി എനിക്കിത് വയ്യ സഖി
മതിയാവോളമിനിയൊന്നു മയങ്ങണം
നിത്യമാം നിദ്രയാം മൃത്യുവിലിന്നു ഞാന്‍
സ്വചന്ദമാമോദമോടെ പൂണ്ടീടട്ടെ
നീര്‍മുത്ത് കൊണ്ടെന്നെ നീയുണര്‍ത്തീടല്ലേ
നിദ്രയിലെങ്കിലും നിന്നെ ഞാന്‍ തേടട്ടെ
